ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ကိုစိုင္း မနက္ေစာေစာထ၍ အတူတူလမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္ခဲ့တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္မွ် ရွိခဲ့ၿပီ။ အက်ိဳးရလဒ္အေနနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ က်န္းမာေရးတစ္ေန႔တစ္ျခား ပို၍ထူးျခားေကာင္းမြန္လာခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ မေျပာင္းလဲခဲ့တဲ့အရာက ကိုစိုင္းတစ္ေယာက္ပင္။ တစ္မနက္လံုးလမ္းေလွ်ာက္ျပီးလို႔အျပန္ လမ္းထိပ္က စတိုး ဆိုင္ဝင္ျပီး အေအးဝယ္ေသာက္ေနတာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေတြ႕ကတည္းက အခုခ်ိန္ထိပါပဲ။
သူ ဘာေၾကာင့္ အဲဒီေလာက္ထိစြဲေနမွန္း ကၽြန္ေတာ္နားမလည္ႏိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ အေအးမၾကိဳက္ တတ္တဲ့ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေန႔သူ႔ေနာက္လိုက္ၿပီး အေအးဝယ္ေသာက္မယ္ဆိုျပီး လိုက္သြားမိတယ္။ အမ်ိဳးအစား စံုလင္စြာထည့္ထားတဲ့ေရခဲေသတၱာကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕လိုက္မိတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ကိုစိုင္းဘာေၾကာင့္ စြဲေသာက္ ေနသည္ကို နည္းနည္းနားလည္လာသလို ရွိတယ္။ အေအးမၾကိဳက္တတ္သူ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္မွ ေသာက္ခ်င္ စိတ္ေတြ တဖြဖြ ျဖစ္လာတယ္။ မေနႏိုင္တာနဲ႔ အေအးတစ္ဘူးဝယ္ၿပီး ျပန္ထြက္လာခဲ့တယ္။
လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ အေအးေသာက္ရင္း စဥ္းစားလာခဲ့တာ ကိုစိုင္းနဲ႔ စကားေတာင္ မေျပာျဖစ္ခဲ႔ဘူး။ အဲဒီေလာက္မ်ားတဲ့အေအးဘူးေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ထုတ္လုပ္တာေရာ ဟုတ္ရဲ႕လား၊ ဒါမွမဟုတ္ ႏိုင္ငံျခားက ေနပဲ တင္သြင္းတာလားဆိုတဲ့ သိခ်င္စိတ္က ဒြိဟ ျဖစ္ေနတယ္။ တစ္ေန႔ သူငယ္ခ်င္း ဦးေလးတစ္ေယာက္ အကူအညီျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းသိခ်င္ေနတဲ့အေျဖကို သိဖို႔ အခြင့္အေရးရခဲ့ျပီ။
အလုပ္နားတဲ့တစ္ရက္ အေအးဗူးေတြ ထုတ္လုပ္တဲ့ေနရာျဖစ္တဲ့စက္မႈဇုန္ရဲ႕အသင္းအဖြဲ႕၀င္ တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဦးေလးႀကီးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္အလည္အပတ္ေရာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးတဲ့အေအးဘူး စား ေသာက္ကုန္ ထုတ္လုပ္တဲ့စက္ရံုအတြင္း ရာနဲ႔ေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့ ဝန္ထမ္းအလုပ္သမားေတြ အလုပ္လုပ္ေနတာကို ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေငးၾကည့္ေနမိခဲ့တယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔ စက္ရံုတစ္ခုျပီးတစ္ခုေလ့လာလို႔ၿပီး ညေနေစာင္းအိမ္ျပန္ေတာ့ ကားေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္သိ ခ်င္ေနတဲ့အရာေတြ တစ္ခုျပီးတစ္ခု ဦးေလးႀကီးကို ေမးပါေတာ့တယ္။
“ငါ႔တူေရ …. အဲဒီစက္ရံုတစ္ရံုမွာ အနည္းဆံုးဝန္ထမ္း ၅၀၀၊ ၁၀၀၀ ရွိတယ္။ ကုန္ၾကမ္းကေန ကုန္ေခ်ာ၊ ကုန္ေခ်ာမွတဆင့္ စားသံုးသူထံ အေရာက္သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေပးတဲ့ထိေပါ့။ မနက္ကေနစျပီး အလုပ္လုပ္ရ တယ္၊ ညေနေစာင္းမွ အိမ္ျပန္ၾကတယ္ေလ။ ဝန္ထမ္းအမ်ားစုကေတာ့ နီးနီးနားနားကေပါ့။ လိႈင္သာယာ၊ ေရႊျပည္သာ၊ ေမွာ္ဘီစတဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ျပင္က လူေတြၾကီးပဲ ငါ့တူေရ။ စီးပြားေရးေတြ သိပ္အဆင္မေျပတဲ့သူေတြ မ်ားတယ္။ ပညာေရးပိုင္းမွာလည္း အားနည္းက်ေတာ့ အနီးအနားကစက္ရံုေတြမွာပဲ သူတို႔ေပးတဲ့လစာနဲ႔ အဆင္ေျပသလို ဝင္လုပ္ေနတဲ့သူေတြေတာ့ မ်ားတယ္။”
ဒါနဲ႔ ငါ့တူေမးတဲ့ ဘာ “ အြန္လိုင္းကေန အခမဲ့ က်န္းမာေရးေစာင္႔ေရွာက္မႈလား” အဲဒါေတြကိုေတာ့ ဦးေလး သတိမထားမိဘူး။ အထူးသျဖင့္ ဒီဝန္ထမ္း ၅ဝဝ၊ ၁ဝဝဝ ကို အခမဲ့က်န္းမာေရးေစာင္႔ေရွာက္မႈေပးဖို႔ ဆိုတာ မလြယ္ဘူးေနာ္။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ ဦးေလးနားလည္ေအာင္ ရွင္းပါဦး ငါ႔တူရ”။
“အခုက ၂၁ ရာစုအိုင္တီေခတ္ ေရာက္ေနၿပီေလ ဦးေလးရဲ႕။ ေစာေစာက ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့ အခမဲ့ က်န္းမာေရးေစာင္႔ေရွာက္မႈ ဆိုတာ ဖုန္းရွိေနရံုနဲ႔ က်န္းမာေရးေစာင္႔ေရွာက္မႈေပးလို႔ ရေနၿပီေလ။”
ဦးေလးက နားမလည္ေသးတဲ့ မ်က္ႏွာအမူအရာနဲ႔ “ဘယ္လိုဖုန္းရွိရံုနဲ႔ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ ေပး လို႔ရၿပီ။ ဟုတ္လို႔လား ငါ့တူရာ။ ဦးေလးတို႔ ေနထိုင္မေကာင္းဖ်ားနာေနတာေတြကို ဘယ္လိုလုပ္ဖုန္းကေန ကုလို႔ ရမလဲ”။
“ဒီလိုဦးေလးေရ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာက ဖုန္း၊ ဒါမွမဟုတ္ ကြန္ပ်ဴတာ၊ တက္ဘလက္ရွိရံုနဲ႔ ဆရာဝန္ၾကီး ေတြနဲ႔ က်န္းမာေရးအခက္အခဲေတြကို တိုင္းပင္ေဆြးေႏြး အကူအညီေတာင္းလို႔ ရတဲ့ဝန္ေဆာင္မႈေျပာတာဗ်။ သာမန္ေနထိုင္မေကာင္းနာေစးေခ်ာင္းဆိုးေရာဂါေတြနဲ႔ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးတို႔ရဲ႕ က်န္းမာေရးျပႆနာ ေတြကို ဆရာဝန္၊ ဆရာဝန္မၾကီးေတြနဲ႔ အလြယ္တကူ အခမဲ့ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္လို႔ ရတယ္။ အဲဒီလိုဝန္ေဆာင္မႈ ေပးလိုက္ျခင္းအားျဖင့္ ဝန္ထမ္းေတြသာမက သူတို႔ရဲ႕မိသားစုအတြက္ပါ အခမဲ့က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ ေပးၿပီးသားျဖစ္တယ္”။
ကၽြန္ေတာ္က ဆက္ၿပီး “ဒါေၾကာင့္ စက္ရံုအလုပ္ရံုေတြအေနနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ဝန္ထမ္းေတြကို အခုလို က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈေပးလိုက္တဲ႔အတြက္ ကုမၸဏီရဲ႕ကုန္ထုတ္လုပ္မႈေတြ အရည္အေသြးေတြ တျဖည္း ျဖည္းျမင့္တက္လာမယ္။ ဝန္ထမ္းေတြကိုလည္း ဒီထက္ပိုတဲ့အက်ိဳးခံစားခြင့္ေတြ ပိုေပးႏိုင္လာမယ္ေလ ဦး ေလးရဲ႕။”
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ျပည့္လာတဲ့မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ ဦးေလးက “ေကာင္းလိုက္ ငါ႔တူရာ၊ ကုမၸဏီေတြသာ အဲဒီလိုက်န္းမာေရးေစာင္႔ေရွာက္မႈေပးႏိုင္ရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ားေကာင္းလိုက္မလဲကြာ။ ဝန္ထမ္းအတြက္လည္း အက်ိဳးရွိ။ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕မိသားစုအတြက္လည္း အက်ိဳးရွိ။ ကုမၸဏီအတြက္သာမက ပတ္ဝန္းက်င္အတြက္ လည္း အက်ိဳးရွိ။ အမွန္တကယ္ အက်ိဳးရွိတဲ့ဝန္ေဆာင္မႈမ်ိဳးပဲ ငါ႔တူေရ။ ကဲကဲ… အိမ္လည္း ေရာက္ေတာ့ မယ္ဆိုေတာ့ စကားလက္စသတ္လိုက္ေတာ့မယ္။ ငါ႔တူေျပာတဲ့ အခမဲ့က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ ကို ဦးေလးအရမ္းစိတ္ဝင္စားသြားျပီ။ ေနာက္ေန႔က်ရင္ အေသးစိတ္လာတိုင္ပင္ဦးမယ္”။
“ဟုတ္ကဲ့ ဦးေလး။ ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္သြားလိုက္ဦးမယ္ေနာ္။ ေနာက္မွေတြ႔ၾကတာေပါ႔။ ကိုစိုင္းကိုလည္း ေျပာ လိုက္ပါဦး။ ဦးေလးနဲ႔ သိခြင္႔ရတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔”
“ေကာင္းပါျပီဗ်ာ”။
